Odsetki od kredytu konsolidacyjnego w kosztach firmowych

Część kredytu konsolidacyjnego, odpowiadająca kwocie niespłaconego kredytu zaciągniętego na cele inwestycyjne w działalności gospodarczej, pozostaje w związku z uzyskiwanymi przez przedsiębiorcę przychodami z tego źródła. Z tego względu odsetki od kredytu konsolidacyjnego przypadające na tę część kredytu, jeżeli zostaną zapłacone, spełniają przesłanki do uznania ich za firmowy koszt podatkowy.

O CO PYTAŁ PODATNIK?

Podatniczka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie fizjoterapii. Na potrzeby tej działalności postanowiła wytworzyć środek trwały - wybudować gabinet rehabilitacji. W tym celu zaciągnęła w okresie od marca do kwietnia 2012 r. trzy kredyty bankowe. Gabinet rehabilitacji sfinansowany ze środków pochodzących z tych kredytów został oddany do użytkowania w maju 2012 r.

Poza wskazanymi kredytami pozyskanymi dla celów firmowych, w tym samym okresie podatniczka miała zobowiązania z tytułu kredytów zaciągniętych i przeznaczonych na cele osobiste. Z uwagi na niekorzystne, wysokie oprocentowanie wszystkich zaciągniętych kredytów, w maju 2013 r. podatniczka skonsolidowała je jednym wspólnym kredytem, który jednocześnie powiększyła o kwotę przeznaczoną na remont mieszkania. Kredyt konsolidacyjny, który obecnie spłaca, zawiera w sobie: kredyty firmowe, kredyty osobiste, środki przeznaczone na remont mieszkania. W umowie o kredyt konsolidacyjny wyszczególnione są kwoty konsolidowanych kredytów.

W przedstawionej sytuacji podatniczka miała wątpliwości, czy część odsetek od kredytu konsolidacyjnego, dotyczących skonsolidowanych kredytów firmowych, może dalej klasyfikować i rozliczać w prowadzonej działalności jako koszt uzyskania przychodów. Przedstawiając jednocześnie własne stanowisko uznała, że w celu zaliczenia przedmiotowych odsetek do kosztów podatkowych należałoby obliczyć, jaki procent obecnego kredytu stanowią kredyty firmowe i taki też procent odsetek rozliczyć w działalności gospodarczej jako koszty uzyskania przychodu.

ZDANIEM IZBY SKARBOWEJ:

Organ podatkowy wydający interpretację uznał stanowisko podatniczki za prawidłowe. Wskazał, że zgodnie z generalną zasadą wynikającą z art. 22 ust. 1 ustawy o pdof, aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, to pomiędzy tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek tego typu, że poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na powstanie, zwiększenie, zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów.

Następnie odwołał się do art. 23 ust. 1 pkt 32 i 33 omawianej ustawy. Z tych z kolei przepisów wynika, że nie stanowią kosztów podatkowych naliczone, lecz niezapłacone albo umorzone odsetki od zobowiązań, w tym od pożyczek (kredytów). Nie uważa się również za koszty uzyskania przychodów odsetek, prowizji i różnic kursowych od pożyczek (kredytów) zwiększających koszty inwestycji w okresie realizacji tych inwestycji. Stąd gdy zaciągnięty kredyt pozostaje w związku z przychodami uzyskiwanymi z prowadzonej działalności gospodarczej, to odsetki od tego kredytu - o ile nie zwiększają kosztów inwestycji (wartości początkowej środka trwałego) - powinny być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w momencie zapłaty. Tym samym nie można odmówić prawa do zaliczenia w ciężar kosztów podatkowych zapłaconych odsetek od kredytu, w sytuacji, gdy podatnik wykaże związek pomiędzy poniesionym wydatkiem a uzyskanym przychodem. Podkreślił jednak, że to na podatniku spoczywa obowiązek udowodnienia faktu, iż kredyt został przeznaczony na cel związany z tą działalnością.

(interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 26 września 2013 r., nr IPTPB3/415-406/13-4/AG)

Komentarz redakcji

W uzupełnieniu do omówionej interpretacji należy podkreślić to, na co zwrócił uwagę również organ podatkowy. Ustawodawca rzeczywiście nie uzależnił możliwości zaliczania do kosztów podatkowych wydatków poniesionych na spłatę odsetek od kredytów zaciągniętych na działalność gospodarczą od klasyfikacji (nazewnictwa) kredytów stosowanych przez instytucje finansowe, jak również od rodzaju zaciągniętego kredytu. Jedynym kryterium decydującym jest w tym przypadku faktyczne przeznaczenie kredytu, a nie treść umowy kredytowej zawartej z bankiem. Oznacza to, że nie można odmówić prawa do zaliczenia w ciężar kosztów podatkowych zapłaconych odsetek od kredytu zaciągniętego przez podatnika na spłatę uprzednio zaciągniętego kredytu, w sytuacji, gdy kredyt ten był zaciągnięty dla celów prowadzonej działalności gospodarczej.